In de flat Florijn woont Nel. Zij geeft sacrale dansles bij de Protestantse gemeente in de Nieuwe Stad. Het is een ritueel wat inmiddels bij de Protestantse gemeente in Zuid-Oost hoort. Vele culturen komen dansen bij Nel. Hier Nel aan het woord:
'Eigenlijk is de sacrale dans een weg die je gaat. Die weg kan soms heel snel gaan, of gaat even terug of buigt naar het midden (om je op te laden), of helemaal naar buiten. Daar zitten dus al die betekenissen in: dat teruggaan is bijvoorbeeld even een pas op de plaats maken; een soort bezinning, een levensweg. In feite is het een simpele dans. Je kan ook vier stappen naar voren gaan en dan even wiegen, dat is gewoon in balans, even helemaal bij jezelf komen en dan weer op weg gaan.
Maar je kan ook achteruit draaien en dat heeft te maken met vertrouwen. Je hebt op je rug geen ogen, dus je moet erop vertrouwen dat het goed gaat.
In de herfst dansen we vaak een slangendans. Er wordt een poortje gevormd door de gemeenschap en de dansers vormen een grote kring om vervolgens als slang onder het poortje door te gaan. Daarmee schraap je zogenaamd de slangenhuid af.
Ik verzamel ook weleens herfstbladeren en geef iedereen in de kerk een blad. Met dat blad kan hij dan iets loslaten dat hij kwijt wil.
Wij vormen altijd een kring. Er is dus altijd een midden, meestal met bloemen of kaarsen,
die het licht en leven symboliseren.'.
Hier laat Nel heel snel wat zien aan ons:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten