Op het Anton de Komplein

Gisteren waren wij op de markt.
Veel verhalen verzameld en de kar riep mooie, soms bevreemende reacties op.

Puk naar de dierenhemel

Vandaag zijn wij weer op stap geweest met de Rituelenkar.
Op weg naar de markt op het Anton de Komplein kwamen wij Jaap tegen. Jaap vertelde ons het ritueel dat hij heeft uitgevoerd voor zijn trouwe kameraad: Puk. Puk was een vogeltje dat 11 jaar bij hem thuis woonde. Toen hij overleed heeft Jaap hem in een stuk stof gewikkeld en samen met een vriendin hebben ze Puk zijn laatste eer betuigd en hem begraven in de tuin. Ook heeft Jaap een soort afscheidsbrief gemaild aan al zijn vrienden en bekenden met een foto van Puk :

Lieve allen,

Puk zal voortaan zingen voor de engelen.
Eergisteravond kort na mijn thuiskomst is mijn lieve huisgenoot doodgegaan.
Altijd, elf jaar lang, was hij een trouwe wachter, vaak begroette hij mij bij het wakker worden of bij mijn thuiskomst.
Ik zal mij zijn vrolijke gefluit blijven herinneren.

Puk zingt nu voor de engelen.

Jaap














Later viel ons op dat op de markt erg veel mannen lopen met vogeltjes in kooitjes. Dit ritueel komt uit Suriname waar men zangwedstrijden houdt met de twa twa's. Dit wordt nog steeds gehouden in Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Tilburg en Utrecht in de maanden juli en augustus.

Ja, ik wil

Maar, mag dat wel van je vader? In Ghana moet de aanstaande bruidegom toestemming vragen aan de vader van zijn bruid. Een glaasje jenever staat klaar. Als de vader deze opdrinkt dan stemt hij toe in het huwelijk. De aanstaande bruid krijgt dan van haar toekomstige man allemaal cadeautjes. Een jongen in groep 8 heeft hier een mooie tekening van gemaakt.


In Duitsland gooi je na de huwelijks voltrekking je oude servies kapot. Terwijl je elkaar eeuwig trouw beloofd laat je je vorige leven in duigen vallen zodat niets je meer in de weg staat een gelukkige huwelijk te krijgen.