Vroeger trok de huisslachter van boerderij naar boerderij door heel Twente om het mestvarken te slachten. Het varken werd met de kop naar beneden aan een ladder vastgebonden en met een mes werd de keel doorgesneden. Het bloed stroomde uit zijn lijf, dit werd opgevangen en verwerkt in bakbloedworst en balkenbrij. Voor dat laatste werden de hersenen van het varken vermengd met bloed en meel.
Als dat was gebeurd was het tijd voor de noabers om de kwaliteit van vet en vlees te bekijken. Bovenal van het spek, want daar draaide het om, er werd gekeken hoe dik het spek van het varken was: het vetpriezen. Goed spek had een doorsnee van zo'n tien centimeter.
Als dat was gebeurd was het tijd voor de noabers om de kwaliteit van vet en vlees te bekijken. Bovenal van het spek, want daar draaide het om, er werd gekeken hoe dik het spek van het varken was: het vetpriezen. Goed spek had een doorsnee van zo'n tien centimeter.
‘Vroeger na de nachtmis, in mijn herinnering was het altijd ontzettend koud, ging je naar huis om bakbloedworst en baklever te eten om weer lekker op te warmen.’
Nog steeds wordt bakbloedworst en baklever veel gegeten en als een typische Twentse traditie gezien.
'Je hebt ook toafelkes oavond: op Kerstavond, dan worden alle soorten vlees op tafel gezet:lever, worst, speklappen, gehaktballen... echt een feestmaal.'
'Je hebt ook toafelkes oavond: op Kerstavond, dan worden alle soorten vlees op tafel gezet:lever, worst, speklappen, gehaktballen... echt een feestmaal.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten