Knielen voor de Schepper

Vanmiddag in het CEC een workshop gegeven aan leerlingen, tussen 15 en 17 jaar oud schat ik, van het ROC. Het blijft leuk dat wanneer je iemand naar zijn of haar rituelen vraagt bijna altijd eerst wordt gezegd: nee, die heb ik niet. Maar een beetje doorpratend komt er wel wat boven tafel. Dit is weer terug te zien in de objecten die vandaag zijn gekleid. Een fles Hennessy die Darryl altijd op zijn verjaardag drinkt. Een joint die elke avond wordt gerookt. De armband die een meisje van haar vader heeft gekregen.
Een Kroatische leerling vertelde dat haar moeder heel veel rituelen heeft. Zo had ze laatst een stukje schapenvacht van vakantie meegenomen en dat moest persé in haar portemonnaie, voor voorspoed en geluk.



Ismael zei dat hij als Moslim juist geen objecten heeft of gebruikt in rituelen. Want de Goddelijke macht heeft geen fysieke aanwezigheid. Een beeld of iets kan kapot gaan, maar God niet. Voor hem is het knielen op de grond waarbij het hoofd de grond raakt (een van de houdingen tijdens het gebed dat vijfmaal daags plaatsvindt) het moment dat je het dichtst bij God bent. Je bent dan kwetsbaar en je geeft jezelf totaal aan de Almachtige, de Schepper, de Genezer of een van de vele andere namen die God heeft en die alle staan voor de schepping. Dat is wat hij heeft gekleid.